Feest met zeeleeuwen

Sinds de laatste update hebben we, zoals je kan verwachten, niet stil gezeten. In totaal staat de teller rond de 3000 kilometer, en we zijn halverwege in afstand. Maar in tijd nog niet! We hadden een redelijk tempo, zonder rustdagen, en elke dag gingen we wel ergens kijken, wandelen, meerdere wandelingen maken, en stukjes rijden. Dus nu is het even tijd voor een middagje strand, niet dat we verder stil hebben gezeten vandaag... Maar dat vertel ik later wel!
Eerst een tijdje terug. In de laatste update hingen we nog rond op het Noordereiland, maar nu al een tijdje niet meer. De boottocht tussen Wellington en Picton is prachtig! We hadden helder weer, waardoor je ver kan kijken. Helaas hebben we geen zeebeesten gespot tijdens de overtocht, maar we hebben sindsdien zat zeebeesten gezien. Vanaf de boot zijn we langs de oostkust van het Zuidereiland naar beneden gereisd, en zijn we nu bij Monkey Island. Dit is een heel klein schier eilandje (klein betekent ook echt klein, er passen 2 trappen en een uitzichtpunt op). Ondertussen hebben we afhankelijk van wanneer het weer het toe liet, meeste dagen viel het positief uit, nieuw Zeeland verkend. Dit betekent natuurlijk een avondje, of twee, proberen pinguïns te spotten. De eerste avond zaten we in de duinen verscholen voor een aantal uren, maar zagen we pas een pinguïn op de terugtocht naar de auto. Langer in de duinen zitten was niet echt een optie aangezien het strand bezaaid lag met zeeleeuwen. Als deze slapen zijn ze vooral groot, maar prima om langs te lopen, maar als ze wakker zijn wordt aangeraden om 20 meter afstand te houden, anders kunnen ze agressief worden. Aangezien het opkomend tij was, en het strand geen 40 meter mee breed was bij de terugtocht konden we ons onmogelijk aan die voorschriften houden. Nadat we kort, maar indrukwekkend, waren achtervolgd door 2 beesten hebben we ons voorzichtig verder een weg gebaand naar de auto. De dag daarna hadden we een andere kijklocatie, met iets meer succes. Na anderhalf uur wachten in een versteend bos (er was ooit bos, dat werd overstroomd, zoveel jaar later was het versteend, en nu is het water weer teruggetrokken) kwam en een waggelend beestje aan land. Altijd leuk om te zien! De baai naar het versteende bos is de thuishaven van Hector dolfijnen, dus zie je daar steeds groepjes rugvinnen boven het water verschijnen.
Naar onze kennismaking met zeeleeuwen, hebben we ook kennis gemaakt met zeehonden. Deze liggen veelal in rotsige stukken langs de kust een beetje te slapen, dus moet je oppassen dat je er niet op stapt in je zoektocht naar ze. Dan gaan ze brullen. Fan als ik ben van grote en wilde dieren, schrik je je dan helemaal kapot!
Naast onze avonturen met wilde dieren, hebben we ons uitstekend vermaakt in natuurlijke hotsprings. Dan kan je een beetje gaar worden in een bak water van 42 graden wat gewoon de grond uit borrelt. We hebben lekker veel gewandeld, in verschillende omgevingen, met verschillende omstandigheden. De ene keer kom je uit bij prachtige watervallen, en de andere keer bij Maori rotsschilderingen. Elke wandeling hoop ik een leuke vogel tegen te komen, maar de kiwi is nog verscholen. De Kea, een Alpen papegaai, hebben we al wel over zien vliegen.
Nu zijn we weer bijna bij de huidige tijd. Onlangs hadden we natuurlijk feest, een verjaardag! Ik ben erg tevreden met een merino-possum (de wol is van merino-possum schaap, en possums vacht) muts die Erik had ingepakt. Maar dan nu vanmorgen, een avontuur op zich. Ergens hadden we gehoord van een ondergronds grottenstelsel van een ruime kilometer lang, die je op eigen houtje mag verkennen. Het staat niet groots aangeplakt, maar dat is waarschijnlijk vooral om het stelsel te beschermen tegen teveel bezoekers. Voor een ruim uur verdwijn je onder de grond op een aangegeven route, en kruip/wurm/loop je door de gangen heen. Met wat goed gebalanceerd klauterwerk zijn wij zonder natte voeten weer uit de grot gekomen, ik denk dat de meeste mensen minder geluk hebben. Maar, gedurende dat uur zit je onder de aarde waar geen licht komt, en een rijke variëteit aan stalagmieten en stalagmieten om je heen. Als je het aandurft om af en toe je licht uit te doen, dan zie je een ondergrondse sterrenhemel! In sommige ondergrondse kamers zitten de glowworms aan het plafond en de muren, en in het donker zie je dat als kleine licht puntjes. Erg vet!
Na dit ondergrondse uitstapje vonden we het tijd voor een middagje niets doen. Dus zijn we naar een strand bij Monkey Island gereden, hier mag je 's nachts legaal wildkamperen, om wat boekjes te lezen en rustig te genieten van een beetje zon en de mooie uitzichten