Vergiftigd en verdoemd
Door: Hanne
Blijf op de hoogte en volg Hanne
12 April 2010 | Nieuw Zeeland, Auckland
Terwijl de temperaturen hier angzaam aan beginnen te dalen en hier zich de wintertijd heeft gevestigd, helaas waren we daar niet op het moment op voorbeired, hebben we na 6 weken tijd de autoweer ingeleverd bij het depot. Met ondetussen eigenlijk heel Nieuw-Zeeland achter de rug hebben we nog een maandje te gaan met daarin Darwin, Alice Springs, National Parks en een sinds kort toegevoegd element; Singapore.
Maar om nu even weer verder te gaan waar ik ongeveer gebleven was...
Na het heerlijk kayaken in Picton hadden we genoeg gezien van het zuidereiland en belanden zo op een boot naar het noorden. Een tocht van 3 uur waarbij er veel wild te zien zou moeten zijn, maar helaas na zo'n anderhalf uur turen in totaal werd het koud. Want in Wellingotn is het altijd slecht weer zeggen de kiwi's! Helaas geen dolfijnen of pinguins gezien maar wel mooie uitzichten waarbij noord en zuid in een blik te vatten waren, zij het in beide hoekjes van mijn zichtveld.
Het was een grote truc om in Wellingto te komen waar we wouden komen, want er zijn geen bordjes die wijzen met "city centre" dus zo reden we eerst 10min de verkeerde kant op.
Toen we danm goed en wel in Wellington centrum waren, moesten we daar ook weer uit want er was zowaar geen camping in Wellington!? Iets wat niet te verwachten was want met zoveel campers door het land zou een camping daar prima uit kunnen. Al emt al zijn we in een hostel belandt omdat ook wildkamperen in de stad streng gecontroleerd wordt en helaas niet getolereerd.
Het is een best leuk stadje, maar nog geen uitdaging in het verkeer voor iemand met zoveel rij-ervaring als dat ik heb.
Persoonlijk vind ik de snelweg moeilijker omdat ik daar 100 rijd richting een kruising met drukkende bumperklevende Nieuw-Zeelanders in hun enorme Jeep-achtige wagens achter mij en dat er meestal pas op de kruising zelf staat aangegeven welke kant ik op moet...
In ieder geval valt Wellington een beetje in het niet bij de rest van het wonderschone Nieuw-Zeeland.
Vanaf Wellinton zijn we de west-lust omhoog gereden, langs de zee, heuveltje op en af. Een kijkje hier en daar en kom je dan bij Mt. Doom!!!! Met een wandeling kom je bij de voet van Mt Doom, een slapende vulkaan met een onuitspreekbare echte naam die begint met 'ngha'. Als echte Lord of the Rings liefhebber kon ik de kans niet aan me voorbij alten gaan om deze berg te bestormen. Echter, gezond zal het wel niet zijn om eerst de bordjes met "gevaarlijk" over het hoofd te zien en natuurlijk de heoveelheid gifstoffen in te ademen die daar in de lucht hangen. Het eerste stuk vand e berg is niet heel erg stijl, een stevige klim nog op dat moment. Maar naarmate je hoger komt begint het te lijken op 35 tot 45 graden zonder pad maar wel vooral assig zand. Bij elke stap zak je weer een halve meter naar beneden, dus toen we na een uur proberen een heel stuk waren gestegen en waarschijnlijk bijna bij de krater waren gingen we een plan van aanpak maken voor de terugweg. Het kwam neer op een soort zandsurfen maar dan zonder bord en af en toe een hele grote rots. Heel veel kleine irritante steentjes in mijn schoenen, maar het was wel leuk :D
Al geloof ik niet meer dat Sam Frodo helemaal omhoog heeft getild, je hebt al je handen en voeten nodig om vooruit/omhoog te komen.
Na een dagje avontuurlijk gestruin gingen we zowaar weer onze 4WD Gezinswagen in om vrolijk tussen de schaapjes op zoek te gaan naar de volgende bestemming.
Redelijk snel waren we bij Rotorua, een maori punt van Nieuw-Zeeland met heel veel geisers en vulkanische activiteit(zoals mt. Doom en anderen). Overal kwamen kleine geisertjes de grond uit, en dus stonk het ook voeral naar rotte eieren. In rotorua hebben we een Maori doprje bezocht, met een hele grote geiser en heel veel modderpoelen van zo'n 90 graden. Dat is niet meer lekker ontspanend in de modder baden denk ik...
Vanaf daar zijn we met een mooie omweg, verkeerde afslag genomen, bij Lake Taupo aangekomen. Best lief luek en aardig daar, maar daar moet het toch helaas bij blijven. Na 2 a 3 uurtjes daar in de omgeving was het duidelijk dat Lake Tekapo mooier was, en dat we ook wel weer verder konden. Dat was Lake Taupo, het grootste meer van nieuw-Zeeland waar iedereen altijd heel lovend over is.
Wat rondjes rijden hier, en wat touren daar, u-bochtjes draaien, gravelweggetjes nemen en dan plots sta je in een Paas-Jazz festival. Lekkere muziek, gratis parkeren en lekker weer. Een prima manier om in totaal 2 middagen door te brengen.
Met dan nogogeveer een week voor de boeg wordt het tijd op op te schieten want we moeten nog veel zien, dus we schieten als een speer ervandoor richting Coromandel Peninsula. met mooie stranden en een lekkere zee. Allemaal aardige mensen, die heeeeel vroeg opstaan om te gaan vissen en daarbij ons wakker maken door de Quad naast onze auto 10 min. te laten draaien maar ons ook een hapje vis geven die ze die dag gevangen hebben. Leuk leuk leuk!
In drie dagen hebben we daar gekeken, gezwommen en gereden. Toen door naar het volgende bijzodnere punt. Maar eerst moesten we door Auckland heen, al hoefde ik alleen maar opde middelste baan te blijven rijden omdat de linker ste3eds aftakt en rechter te snel rijdt het spookte voor mijn ogen. Overal, links rechtes voor achter, krieolden auto om mij heen. Van links naar rechts zonder te kijken, en weer terug in spectaculaire zigzag manouvres. Ik doe het ze (gelukkig) neit na.
Maar het het stuur recht en een voet op het gaspedaal kom je een heel eind!
Ik de 4 nachten daar hebben we de Bay Of Islands min of meer gezien, uitstappen en foto mkaen. Soms zijn we eventjes weer echte toeristen ;)
En natuurlijk Cape Reinga, het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland wat bereikbaar is met de auto. Daar naar een zonsondergand kijken, weliswaar met 20 anderen, is erg gaaf.
Zo kwam de dag van auto-afgifte erg snel dichterbij. Die dag was vandaag. We zijn eerst maar met de auto richting hostel gereden om vast in te checken, endaarna naar het depot. Het eerste deel van de\at plan was neit erg moeilijk, maar het tweede deel..!
De snelweg af, centrum in is misschien wat druk maar we kwamen er wel zonder omwegen.
Maar hoe we nou weer die nselweg opmoeseten?
We gingen onder de snelweg door, over de nselweg heen, er links langs en rechts langs tot we do hoop hadden opgegeven. Maar toen reden we plots op een 4 baans 1-richtingweg die ons bij toverslag op de snelweg deed komen. Wat een wonder!
Nu was de rest makkelijk alleen de auto inleveren voor 4 uur, en zo gezegd zo gedaan.
Dus we zijn door onze auto-dagen heen en zijn belandt in de auto-loze dagen. Niet meer even stoppen langs de weg en alle spullen laten slingeren in de beperkte ruimte. We leven weer uit een tas in plaats van ee kofferbak!
Maar om nu even weer verder te gaan waar ik ongeveer gebleven was...
Na het heerlijk kayaken in Picton hadden we genoeg gezien van het zuidereiland en belanden zo op een boot naar het noorden. Een tocht van 3 uur waarbij er veel wild te zien zou moeten zijn, maar helaas na zo'n anderhalf uur turen in totaal werd het koud. Want in Wellingotn is het altijd slecht weer zeggen de kiwi's! Helaas geen dolfijnen of pinguins gezien maar wel mooie uitzichten waarbij noord en zuid in een blik te vatten waren, zij het in beide hoekjes van mijn zichtveld.
Het was een grote truc om in Wellingto te komen waar we wouden komen, want er zijn geen bordjes die wijzen met "city centre" dus zo reden we eerst 10min de verkeerde kant op.
Toen we danm goed en wel in Wellington centrum waren, moesten we daar ook weer uit want er was zowaar geen camping in Wellington!? Iets wat niet te verwachten was want met zoveel campers door het land zou een camping daar prima uit kunnen. Al emt al zijn we in een hostel belandt omdat ook wildkamperen in de stad streng gecontroleerd wordt en helaas niet getolereerd.
Het is een best leuk stadje, maar nog geen uitdaging in het verkeer voor iemand met zoveel rij-ervaring als dat ik heb.
Persoonlijk vind ik de snelweg moeilijker omdat ik daar 100 rijd richting een kruising met drukkende bumperklevende Nieuw-Zeelanders in hun enorme Jeep-achtige wagens achter mij en dat er meestal pas op de kruising zelf staat aangegeven welke kant ik op moet...
In ieder geval valt Wellington een beetje in het niet bij de rest van het wonderschone Nieuw-Zeeland.
Vanaf Wellinton zijn we de west-lust omhoog gereden, langs de zee, heuveltje op en af. Een kijkje hier en daar en kom je dan bij Mt. Doom!!!! Met een wandeling kom je bij de voet van Mt Doom, een slapende vulkaan met een onuitspreekbare echte naam die begint met 'ngha'. Als echte Lord of the Rings liefhebber kon ik de kans niet aan me voorbij alten gaan om deze berg te bestormen. Echter, gezond zal het wel niet zijn om eerst de bordjes met "gevaarlijk" over het hoofd te zien en natuurlijk de heoveelheid gifstoffen in te ademen die daar in de lucht hangen. Het eerste stuk vand e berg is niet heel erg stijl, een stevige klim nog op dat moment. Maar naarmate je hoger komt begint het te lijken op 35 tot 45 graden zonder pad maar wel vooral assig zand. Bij elke stap zak je weer een halve meter naar beneden, dus toen we na een uur proberen een heel stuk waren gestegen en waarschijnlijk bijna bij de krater waren gingen we een plan van aanpak maken voor de terugweg. Het kwam neer op een soort zandsurfen maar dan zonder bord en af en toe een hele grote rots. Heel veel kleine irritante steentjes in mijn schoenen, maar het was wel leuk :D
Al geloof ik niet meer dat Sam Frodo helemaal omhoog heeft getild, je hebt al je handen en voeten nodig om vooruit/omhoog te komen.
Na een dagje avontuurlijk gestruin gingen we zowaar weer onze 4WD Gezinswagen in om vrolijk tussen de schaapjes op zoek te gaan naar de volgende bestemming.
Redelijk snel waren we bij Rotorua, een maori punt van Nieuw-Zeeland met heel veel geisers en vulkanische activiteit(zoals mt. Doom en anderen). Overal kwamen kleine geisertjes de grond uit, en dus stonk het ook voeral naar rotte eieren. In rotorua hebben we een Maori doprje bezocht, met een hele grote geiser en heel veel modderpoelen van zo'n 90 graden. Dat is niet meer lekker ontspanend in de modder baden denk ik...
Vanaf daar zijn we met een mooie omweg, verkeerde afslag genomen, bij Lake Taupo aangekomen. Best lief luek en aardig daar, maar daar moet het toch helaas bij blijven. Na 2 a 3 uurtjes daar in de omgeving was het duidelijk dat Lake Tekapo mooier was, en dat we ook wel weer verder konden. Dat was Lake Taupo, het grootste meer van nieuw-Zeeland waar iedereen altijd heel lovend over is.
Wat rondjes rijden hier, en wat touren daar, u-bochtjes draaien, gravelweggetjes nemen en dan plots sta je in een Paas-Jazz festival. Lekkere muziek, gratis parkeren en lekker weer. Een prima manier om in totaal 2 middagen door te brengen.
Met dan nogogeveer een week voor de boeg wordt het tijd op op te schieten want we moeten nog veel zien, dus we schieten als een speer ervandoor richting Coromandel Peninsula. met mooie stranden en een lekkere zee. Allemaal aardige mensen, die heeeeel vroeg opstaan om te gaan vissen en daarbij ons wakker maken door de Quad naast onze auto 10 min. te laten draaien maar ons ook een hapje vis geven die ze die dag gevangen hebben. Leuk leuk leuk!
In drie dagen hebben we daar gekeken, gezwommen en gereden. Toen door naar het volgende bijzodnere punt. Maar eerst moesten we door Auckland heen, al hoefde ik alleen maar opde middelste baan te blijven rijden omdat de linker ste3eds aftakt en rechter te snel rijdt het spookte voor mijn ogen. Overal, links rechtes voor achter, krieolden auto om mij heen. Van links naar rechts zonder te kijken, en weer terug in spectaculaire zigzag manouvres. Ik doe het ze (gelukkig) neit na.
Maar het het stuur recht en een voet op het gaspedaal kom je een heel eind!
Ik de 4 nachten daar hebben we de Bay Of Islands min of meer gezien, uitstappen en foto mkaen. Soms zijn we eventjes weer echte toeristen ;)
En natuurlijk Cape Reinga, het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland wat bereikbaar is met de auto. Daar naar een zonsondergand kijken, weliswaar met 20 anderen, is erg gaaf.
Zo kwam de dag van auto-afgifte erg snel dichterbij. Die dag was vandaag. We zijn eerst maar met de auto richting hostel gereden om vast in te checken, endaarna naar het depot. Het eerste deel van de\at plan was neit erg moeilijk, maar het tweede deel..!
De snelweg af, centrum in is misschien wat druk maar we kwamen er wel zonder omwegen.
Maar hoe we nou weer die nselweg opmoeseten?
We gingen onder de snelweg door, over de nselweg heen, er links langs en rechts langs tot we do hoop hadden opgegeven. Maar toen reden we plots op een 4 baans 1-richtingweg die ons bij toverslag op de snelweg deed komen. Wat een wonder!
Nu was de rest makkelijk alleen de auto inleveren voor 4 uur, en zo gezegd zo gedaan.
Dus we zijn door onze auto-dagen heen en zijn belandt in de auto-loze dagen. Niet meer even stoppen langs de weg en alle spullen laten slingeren in de beperkte ruimte. We leven weer uit een tas in plaats van ee kofferbak!
-
12 April 2010 - 08:44
Leon:
Gelukkig weer een update van je belevenissen! Jammer van die vermistte Zuid-Noord-trip, maar mooi dat het noordereiland nog goed beviel na het mooiere Zuidereiland. Alvast veel plezier met je laatste anderhalve NZ-dag. -
12 April 2010 - 08:48
Wendelien:
Bloeb, bloeb: wat een tof filmpje! Nog veel plezier de komende weken!! -
12 April 2010 - 09:37
Rento:
Fijn te laatste NZ belevenissen te lezen
Op naar Darwin
Gr Rento -
12 April 2010 - 11:02
Gijs:
Prachtig verslag.
Zie je al uit naar "rustig" autorijden in Nederland?
Eerst maar Darwin en de Northern Territory onveilig maken.
Veel plezier verder. Do have a good trip to the mainland of Australia.
groetsels van ons Huibjes. -
12 April 2010 - 13:06
Didi:
Hoi Hanne,
Sorry, ik loop een paar verslagen achter!!
Excuus. Laten we het maar houden op het drukke bestaan van een 60-plusser.
Wat een toertjes hebben jullie met de auto gemaakt. Over rijervaring niet te klagen, maar daar voor ging je niet naar Australië en Nw.Zeeland toch??
Nu nog een tijdje met de benenwagen en dan doe je vast weer heel veel nieuwe ervaringen op.
Het tempo ligt wat lager zullen we maar zeggen.
Ik ben benieuwd wat het volgende reisverslag te bieden heeft.
Veel groetjes en plezier, Didi -
12 April 2010 - 14:23
Nelly:
Hoi Hanne
Had je ook eieren bij je? die had je makkelijk kunnen koken in de blupmodder!
Volgens mij heb je wel leren rijden in NZ, het is wel een vuurproef.
Nu weer Australie, en dan straks ook nog singapore.Volgens mij heb je daar vooral wolkenkrabbers en ga je daar niet voor het natuurschoon de stad in.
Ik zie uit naar je verhalen als je weer terugbent.
Wel een voordeel als je eerder thuisbent, kun je uitgerust op pinksterkamp! -
12 April 2010 - 16:59
Jan En Gea Drewes:
Hallo Hanne,
Leuk verslag! het einde van de reis komt in zicht... nog 4 weekjes ongeveer!
Wij gaan deze week met Joke en Rento Rome onveilig maken. Daar is ook vast een hoop te zien!!
Jullie nog heel veel plezier!
groetjes,
Jan en Gea -
12 April 2010 - 19:34
Erica:
Fijn je spannende rij-ervaringen te lezen nu je de auto hebt ingeleverd; hoeven wij ons geen zorgen meer te maken!
Geniet van de laatste weken!
Groetjes van ons alle vier. -
13 April 2010 - 05:50
Joke:
hoi hanne;
goeie vlucht.
op naar alice springs
liefs joke -
14 April 2010 - 06:46
Stijntje:
Hoi Hanne,
Leuk om je verhaal weer te lezen!
Singapore is wel een aanrader, het is echt een heel bijzondere stad! Zooo megagroot en die warenhuizen met alleen maar Gucci, Louis Vuitton, Prada enz.
Veel plezier nog de laatste weekjes!
Gretjes, Stijntje -
14 April 2010 - 07:50
Ina,Harry,Astrid.:
Hallo Hanne,
Wat een belevenissen maken jullie mee.
Het is weer een uitgebreid bericht uit NwZ.
Die we met veel genoegen hebben gelezen.
En de spectaculere fotos.
Van de vulkaan en aan de kust met de vuurtoren en op de trampoline.
We hadden begrepen dat je 10 mei terug komt.
Helaas zien we je dan pas half juni.
Want we zijn een maand in Frankrijk.
Wensen jullie nog een fijne 4 weken toe.
Groetjes Ina,Harry,Astrid.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
